ҡара ерек

См. также в других словарях:

• ерек — (Қост., Жанг.; Орал: Чап., Жымп.; Жезқ., Ұлы.) ерекше, айрықша, бөлек. Жұрттан е р е к шығып, көзге түскен Дәулетбек болды. Ол бұрын да е р е к жүретін (Жезқ., Ұлы.). Осының өзі басқаларға қарағанда е р е к бала (Қост., Жанг.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• әуіт — 1. (Шымк.: Арыс, Сайр., Сарыағ.; Ақт., Ырғ.; Қ орда: Қарм., Шиелі, Сыр.; Жамб., Шу; Қарақ.; Өзб.: Бұх., Ташк.; ҚХР) тоспа, су қоймасы. Түлкібастың үстінде ә у і т қып қойған су бар (Шымк., Сайр.). 2. Қ орда., Арал; Ақт.: Қараб., Ырғ.; Жамб.,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тайқар — (Өзб., Ташк.; Шымк., Мақт.; Ауғ.; Ир.) екі жастағы есек. Т а й қ а р д ы ң санына қада кіріп кетіпті (Шымк., Мақт.). Үй маңынан сұр т а й қ а р көрінбеді ме? (“Жалын”, 1982, №2, 101). Бір бала қара т а й қ а р д ы ң құйымшағына отырып, шапқылап… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• әпше — 1. (Шымк.,Өзб., Ташк.) әпке. 2. (Өзб., Ташк.) ана. «Ә п ш е атауы көрші отырған өзбек, қарақалпақ, қырғыз, түрікмен, тәжік тілдерінде кездеспейді. Апа + ача//ача тең мағыналы сөздердің бірігуінен қалыптасқан сияқты» (Т. Айд., Қаз. тіл. лекс. ерек …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі